Odsłonięcie tablicy upamiętniającej Annę Walentynowicz

14 sierpnia 2024 r. na zaproszenie Prezydent Gdańska Aleksandry Dulkiewicz, przy al. Grunwaldzkiej 49 miało miejsce odsłonięcie tablicy upamiętniającej opozycjonistkę antykomunistyczną Annę Walentynowicz.

Pani Anna Walentynowicz z pewnością należy do osób, o których można mówić, że były matkami Solidarności. W latach 70. Pani Anna dołączyła do kręgu działaczy opozycji antykomunistycznej i gdańskich społeczników, zrzeszonych w Wolnych Związkach Zawodowych. Opozycjoniści nie godzili się na zło, które panowało w Polsce Ludowej.

8 sierpnia 1980 r. stał się zarzewiem wielkiego protestu. Na pięć miesięcy przed odejściem na emeryturę rozwiązano z opozycjonistką umowę o pracę. Żądanie przywrócenia do pracy Pani Anny Walentynowicz stało się pierwszym postulatem strajku, który rozpoczął się 14 sierpnia w Stoczni Gdańskiej. Pani Anna była tak ważną postacią dla kolegów z pracy, że gdy bezprawnie została zwolniona, w akcie solidarności z Nią, najpierw stanęła stocznia, następnie miasto, cały region i Polska. To dzięki temu zrywowi narodził się wielki ruch Solidarności.

W czasach komunizmu Pani Anna Walentynowicz była systematycznie nękana przez Służby Bezpieczeństwa. Zatrzymywano ją bezustannie na 48 godzin, karano upomnieniami i naganami, perfidnie rewidowano. Po wprowadzeniu stanu wojennego w grudniu 1981 r. Pani Anna Walentynowicz była internowana i więziona. Jej słynne słowa: „W Polsce mogą się jeszcze zdarzać ludzie biedni, ale nie może być ludzi zastraszonych” – są do dziś symbolem walki człowieka o godność i prawo do prawdy.

Pani Anna Walentynowicz we wrześniu 1980 r. została członkiem Prezydium Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego w Gdańsku. Obok Lecha Wałęsy stała się najpopularniejszą i najbardziej znaną postacią związku. Gościła w brytyjskim parlamencie i u premiera Francji. W Holandii otrzymała tytuł Kobiety Roku. Została odznaczona Orderem Orła Białego.

Pani Anna Walentynowicz  zginęła w katastrofie samolotu prezydenckiego 10 kwietnia  2010 r. pod Smoleńskiem. Pochowana została na gdańskim cmentarzu Srebrzysko.

Fot. Piotr Wittman / www.gdansk.pl