Projekt „Model na więcej” realizowany jest przez Centrum Inicjatyw Obywatelskich w partnerstwie z Witkac Sp. z o. o., Samorządem Województwa Pomorskiego oraz hiszpańskim stowarzyszeniem Asociacion Smilemundo z Barcelony (partner zagraniczny). Projekt jest realizowany w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020 współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.
W opracowaniu zawartości strony udział wzięli:
– Tomasz Schimanek – autor tekstów, redakcja
– Jakub Wygnański – autor tekstów
– Zbigniew Wejcman – autor tekstów
– Paulina Kamińska – autorka tekstów
– oraz przedstawiciele partnerów: Centrum Inicjatyw Obywatelskich, Urzędu Marszałkowskiego Województwa Pomorskiego oraz Stowarzyszenia Smilemundo
– Fundacja Indygo – realizacja materiałów audiowizualnych
Wartość projektu wynosi: 812 870,00 zł, w tym dofinansowanie z UE: 766 455,12 zł
Model to uporządkowana sekwencja powiązanych ze sobą działań służąca zlecaniu przez samorządy terytorialne zamówień publicznych podmiotom ekonomii społecznej z wykorzystaniem klauzul społecznych. Te działania podzielone są na trzy, następujące po sobie etapy, nazwane hasłowo: ZDOBYWAM WIEDZĘ, PRZYGOTOWUJĘ SIĘ, DZIAŁAM. Każdy z tych etapów obejmuje działania służące: (1) pozyskaniu wiedzy niezbędnej do tego, żeby (2) przygotować się organizacyjne, formalnie i mentalnie do (3) zlecania i realizacji zamówień publicznych przez podmioty ekonomii społecznej.
Model adresowany jest przede wszystkim do samorządów gminnych i powiatowych, ale po odpowiednich modyfikacjach mogą z niego korzystać także samorządy wojewódzkie, a nawet administracja rządowa.
Jednostki samorządu terytorialnego mają odpowiednie instrumenty prawne, organizacyjne i finansowe, do tego, żeby uruchomić i wdrożyć Model. Dysponują przede wszystkim możliwością udzielania zamówień publicznych, których realizatorami mogą być podmioty ekonomii społecznej.
Podmioty ekonomii społecznej są drugim, obok samorządów, odbiorcą Modelu. Bez ich zaangażowania i przygotowania do realizacji zamówień publicznych, nie jest możliwe wdrożenie Modelu.
Ostatecznym odbiorcą Modelu są mieszkańcy społeczności lokalnych korzystający z efektów zamówień publicznych realizowanych przez podmioty ekonomii społecznej oraz z ich oferty statutowej.
Model zakłada wykorzystanie klauzul społecznych oraz innych przewidzianych prawem rozwiązań, które ułatwiają podmiotom ekonomii społecznej dostęp do realizacji zamówień publicznych. Istotą Modelu i największym wyzwaniem związanym z jego wdrażaniem jest wykorzystanie klauzul społecznych przez samorządy, ale także przez podmioty ekonomii społecznej. Wyzwanie wiąże się z tym, że dotychczas klauzule społeczne są marginalnie wykorzystywane przez jednostki samorządu terytorialnego.
Bezpośrednim skutkiem wdrażania Modelu jest przede wszystkim realizacja zamówień publicznych przez podmioty ekonomii społecznej. Stosowanie klauzul społecznych umożliwia osiąganie bezpośrednich korzyści dla podmiotów ekonomii społecznej, dla samorządów terytorialnych i dla obywateli. Tych korzyści jest dużo, szczegółowo są opisane w Przewodniku Modelu, w tym miejscu warto wymienić te najważniejsze.
Podmioty ekonomii społecznej dzięki zamówieniom publicznym mogą wzmacniać i rozwijać swoją działalność ekonomiczną, zatrudniać nowych pracowników, świadczyć nowe usługi. Działalność ekonomiczna służy w przypadku tych podmiotów realizacji nadrzędnej misji społecznej, która także może być realizowana pełniej w większym zakresie.
Samorządy zyskują solidnych realizatorów zamówień publicznych, znających uwarunkowania lokalne i działających lokalnie, zatrudniających mieszkańców społeczności lokalnych i oferujących dla nich swoje usługi czy produkty. Zyskują także w podmiotach ekonomii społecznej partnerów wspierających, a często także uzupełniających działania gminy czy powiatu służące zaspokajaniu potrzeb mieszkańców.
Mieszkańcy mogą korzystać z efektów realizowanych zamówień publicznych, ale również z oferty różnych form wsparcia i aktywności podmiotów ekonomii społecznej. Dzięki temu mogą lepiej i szybciej zaspokajać swoje potrzeby i robić to na miejscu, w społeczności lokalnej. W szczególności korzystają na tym ci mieszkańcy, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji życiowej. Mogą liczyć na wsparcie służące rozwiązaniu ich problemów życiowych i powrotu do pełni życia społecznego i zawodowego.
Jego stosowanie wymaga jedynie (albo aż) dobrej woli i chęci ze strony władz i urzędników samorządowych, a także podmiotów ekonomii społecznej, które także muszą chcieć i być wstanie realizować zamówienia publiczne.
Niezbędna jest także wiedza dotycząca zamówień publicznych, a zwłaszcza społecznych zamówień publicznych, którą dostarcza Przewodnik Modelu.
Model jest na tyle uniwersalny i elastyczny, że można go dostosować do specyfiki różnych jednostek administracji publicznej, choć najłatwiej zastosować go w samorządach terytorialnych.
Model jest w pełni zgodny z obowiązującym prawem i nie proponuje działań, które mogłyby wzbudzać kontrowersje z punktu widzenia formalno-prawnego. Da się go także łatwo dostosować do nowego Prawa Zamówień Publicznych, które ma wejść w życie 1 stycznia 2021 roku.
Model nie jest ograniczony przedmiotowo. Zwraca uwagę na zlecanie podmiotom ekonomii społecznej usług społecznych, ale można go stosować w każdym rodzaju przedmiotu zamówienia, bez względu na jego wartość, w tym dotyczącym:
Przewodnik Modelu jest internetowym narzędziem mającym pomóc wszystkim tym, którzy będą chcieli wdrożyć Model. Prezentuje i omawia szczegółowo działania w każdym z trzech etapów – kroków wdrażania Modelu. W Bazie Wiedzy dostępne są dokumenty przydatne dla wdrażających Model oraz linki do publikacji i aktów prawnych związanych z Modelem. W Aktualność umieszczane informacje o doświadczeniach we wdrażaniu Modelu oraz zmianach dotyczących warunków jego stosowania. Baza PES zawiera użyteczne informacje dotyczące podmiotów ekonomii społecznej, potencjalnych realizatorów zamówień publicznych. W Przewodniku znajdują się także informacje o projekcie „Model na więcej”, w ramach którego wypracowany został Model.
