Wyniki badania dotyczącego deinstytucjonalizacji

Badaniem ilościowym objęto 4847 osób:

• 1050 mieszkańców i mieszkanek województwa pomorskiego w wieku powyżej 45 lat,
• 3163 osób korzystających z placówek wsparcia całodobowego i dziennego,
• 634 osób realizujących usługi wsparcia w placówkach całodobowych i dziennych.

Ponadto przeprowadzono wywiady (indywidualne lub grupowe) z osobami z kadry zarządzającej wspomnianymi placówkami, a także z przedstawicielami i przedstawicielkami jednostek samorządu terytorialnego i organizacji pozarządowych zajmujących się organizacją usług społecznych i wybranych usług zdrowotnych.

Wybrane wnioski z badania:

• 59% osób zamieszkujących województwo nie zgłasza potrzeb wsparcia społecznego i zdrowotnego. Świadczy to o ich wysokim poziomie samodzielności, jednak nie wyklucza braku świadomości w zakresie dostępnych usług oraz konieczności ich świadczenia na poziomie społeczności lokalnych, by sprawność tę utrzymać,
• zdaniem osób pracujących w badanych placówkach liczba dostępnych w nich miejsc jest niewystarczająca, co częściej dotyczy placówek zamkniętych niż typu dziennego. Zapotrzebowanie na różne formy wsparcia w najbliższych latach będzie rosło,
• samoocena stopnia samodzielności dokonana przez osoby korzystające z różnych form wsparcia pokazuje, że część z nich można próbować objąć alternatywnymi dla placówek zamkniętych formami wsparcia – dotyczy to 2/3 osób w schroniskach dla osób w kryzysie bezdomności, 13,3% osób w hospicjach czy 7,3% osób zamieszkujących DPS-y. Odsetek osób chętnych do zmiany formy wsparcia na środowiskowe wahał się od 50 do niespełna 2 procent,
• istotną kwestią w planowaniu deinstytucjonalizacji jest dostępność placówek. Obecnie mamy jednak z tym problem – są one nierównomiernie rozlokowane, znacznie oddalone od aktualnych i potencjalnych odbiorców, a dotarcie środkami komunikacji jest utrudnione
• poziom wiedzy o deinstytucjonalizacji wśród osób pracujących w instytucjach jest niski i wiąże się z poczuciem niepewności tego procesu oraz własnej przyszłości zawodowej (redukcja personelu, utrata pracy, zwiększenie obowiązków),
• rolę centrów usług społecznych określono jako kluczową w aktywizowaniu i motywowaniu mieszkańców do uczestnictwa w programach społecznościowych. To właśnie CUS-y mają potencjał wpływu i rozwoju usług społecznych świadczonych w środowisku lokalnym, jednak niezbędne jest w tym obszarze podnoszenie wiedzy osób zatrudnionych w instytucjach wsparcia oraz ogółu osób zamieszkujących województwo.

Pełną treść raportu z badania oraz raportu z badania jakościowego można pobrać poniżej.

Zadanie finansowane ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Osi Priorytetowej 12 Pomoc Techniczna Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Pomorskiego na lata 2014-2020.